Πότε πρέπει να γυρίσεις πίσω σε μία σχέση
Μπαίνουμε επιτέλους στα αγαπημένα μου χωράφια, της γυναικείας (και μη) σχιζοφρένειας.
Αυτού του ακατάβλητου χαρακτηριστικού που, σε συνδυασμό με τις γλυκούλες ορμόνες σου, δεν σε αφήνει να αποφασίσεις τι θες, τι δεν θες, τι θα κρατήσεις,
τι θα πετάξεις, πώς θα αισθανθείς, πώς δεν θα αισθανθείς, και όλη αυτή η ντελιριακή κατάσταση, που σε αφήνει τουλάχιστον εξαντλημένη,
και τους γύρω σου σε μόνιμη παράκρουση, έτοιμοι να παραδοθούν, μήπως και γλιτώσουν.
Και όταν φτάνουμε στο κεφάλαιο άντρες, εκεί κι αν η κυκλοθυμία χτυπάει κόκκινο, τρέχεις ξοπίσω από άλλους που έδιωξες κι άλλους που απέρριψες, δέχεσαι πίσω ασμένως άλλους που σε φτύσανε κανονικότατα, και που μέχρι πρότινος έλιωνες σε βουντού, ευχόμενη την κάκιστη των μοιρών γα όλους τους, και πάει λέγοντας και κλαίγοντας. Όχι, το να αναθεωρείς δεν είναι απαραίτητα κακό, ειδικά στις σχέσεις σου. Το να μην ξέρεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι είναι το πρόβλημα. Και επειδή το κακό γενικά παραγίνεται το εν λόγω ζήτημα, για να μην ταλαιπωρείσαι και τζάμπα, άκου το φίλο σου, και φρόντισε να γυρίζεις πίσω σε μία σχέση ΜΟΝΟ στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Αν αυτός σε χώρισε:
Αν ο χωρισμός δεν ήταν ταπεινωτικός και με ακραία μειωτικούς χαρακτηρισμούς εις βάρος σου. Όχι, ότι γράφει,
δεν ξεγράφει, ακόμη και λεκτικά. Και ένας άντρας που δεν γνωρίζει ούτε πώς να φερθεί ούτε πότε να κρατήσει το στόμα του κλειστό, δεν αξίζει να είναι δίπλα σου.
Ιδίως αν σε έκανε σκουπίδι, λίγο καιρό πριν.
Αν ο λόγος του χωρισμού δεν ήταν ακραία προσβλητικός.
Στα σοβαρά τώρα, μπορείς να δεχτείς πίσω κάποιον, που δύο μήνες πριν
σου είπε «ξέρεις, βρήκα άλλη καλύτερη από σένα, οπότε bye bye;» Αν το κάνεις, συγγνώμη, αλλά είσαι άξια της μοίρας σου. Και δεν σχολιάζω άλλο…
Αν δείχνει ειλικρινά μετανιωμένος. Και συνέβη πάνω στα νεύρα του, ή στην πίεση που
εξωτερικοί παράγοντες άσκησαν επάνω του, τότε ναι, ίσως να αξίζει να δώσεις άλλη μία ευκαιρία. Αφού πρώτα τον τσεκάρεις
επανειλημμένα, και τον αφήσεις να σουρθεί κάμποσο στα πόδια σου…
Αν τον θέλεις ακόμη σαν τρελή. Αυτό δεν μπορείς να το ελέγξεις, όπως και να έχει. Με την
καρδούλα σου δεν παίζεις. Κι αν η ίδια είσαι αποφασισμένη, όπως και να χει το πράγμα, να το προσπαθήσεις κάμποσο ακόμη μαζί
του, ε τι κάθομαι και γράφω κι εγώ; Η απόφαση σου είναι ειλημμένη, κι εγώ περιττεύω…
Αν εσύ τον χώρισες:
Το μετάνιωσες. Ναι μωρέ, δεν ήξερες τι ήθελες, σε έπιασε η τρέλα σου, και εφόσον έχεις την πολυτέλεια να μπορείς να παίζεις με τα συναισθήματα των γύρω σου, είπες να του ξανασφυρίξεις, προκειμένου να επιστρέψει. Δεν ξέρω αν θα το κάνει, αλλά σε κόβω για άτομο με πίστη στις ικανότητες του, οπότε καλή προσπάθεια.
Αν τα hard feelings που διατηρούσες για τον ίδιο, αμβλύνθηκαν πραγματικά.
Όχι, δεν ωφελεί να επιστρέψεις σε μία σχέση με απωθημένα, θα σκοτωθείτε στο
πιτς φιτίλι και δεν έχει και νόημα η όλη φάση, αφού η κατάληξη μοιάζει προδιαγεγραμμένη. Μόνο αν είσαι 1000% σουρ ότι είσαι έτοιμη να
του δώσεις ακόμη μία προσπάθεια, τότε ωφελεί να δοκιμάσεις να επιστρέψεις πίσω. Και από εκεί και πέρα, βλέποντας και κάνοντας…
Δεν μπορείς να τον ξεπεράσεις.
Επιστρέφουμε και πάλι στον κακομαθημένο σου εαυτό, ο οποίος, όσες προσπάθειες
κι αν κάνεις, προκειμένου να βγεις από τη λούμπα που λέγεται «κόλλημα», δεν λέει να ξεκολλήσει από πάνω του. Μολονότι είμαι κάθετα αντίθετος στο
να ικανοποιούμε όλα μας τα καπρίτσια, αν η ίδια φτάσεις στο σημείο να υποφέρεις, αξίζει να ξαναπροσπαθήσεις μαζί του, απλά και μόνο για να φύγει η σχετική ιδέα από το μυαλό σου.
Το πιθανότερο, άλλωστε, είναι ότι θα πρόκειται για μία επανασύνδεση με
σύντομη ημερομηνία λήξης. Τα πάντα φυσικά είναι στο χέρι σου, ακόμη και να με διαψεύσεις μεγαλοπρεπώς, πράγμα που εύχομαι. Όχι ότι τα πισωγυρίσματα δεν
σε βοηθάνε, έτσι κι αλλιώς. Σε πάνε πίσω για την ακρίβεια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, και από όλες τις πλευρές. Σύγκρινε τις δύο πλευρές, και διάλεξε αυτή με την
οποία θα ταχθείς. Το κόστος, όποια κι αν είναι η απόφαση σου, ούτως ή άλλως, θα το επωμιστείς εσύ…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
