Αλεξάνδρα Πασχαλίδου: Η δημοσιογράφος τώρα πρωταγωνιστεί και στο θέατρο!
Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου δεν σταματάει να μας εκπλήσσει. Πριν από λίγες μέρες
ανέβηκε στη Σουηδία το πρώτο θεατρικό έργο της, Η Οδύσσεια της Αλεξάνδρας, στο
οποίο πρωταγωνιστεί και η ίδια. Σε κάθε σκηνή της επιβεβαιώνεται το πώς η τέχνη
εμπνεέται από τη ζωή. Και το αντίστροφο.
Το ημερολόγιο έγραφε Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου. Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου
ξύπνησε στο Γκέτεμποργκ, 400 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της στη Στοκχόλμη.
Κάτι όχι τόσο ασυνήθιστο, μιας και εδώ και είκοσι χρόνια ταξιδεύει συνεχώς, είτε για
να δώσει κάποια διάλεξη είτε για τα ρεπορτάζ της ή κάποια συνέντευξη. Εκείνη η μέρα,
όμως, είχε κάτι ιδιαίτερο.
Γι’ αυτό και το άγχος της πάλευε μέσα της με τη χαρά. Το βράδυ, στη σκηνή του
Κρατικού Θεάτρου θα παρουσιαζόταν το πρώτο ολοκαίνουριο θεατρικό έργο της,
Η Οδύσσεια της Αλεξάνδρας, στο οποίο θα πρωταγωνιστούσε η ίδια. Και τα
δύο για πρώτη φορά. Ο τίτλος και η σκηνική της παρουσία ήταν
απαιτήσεις του Κρατικού Θεάτρου.
«Ήταν ένα κρυφό παιδικό μου όνειρο, που δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσε να
πραγματοποιηθεί» λέει στο People. «Δεν είχα τόσο άγχος και φοβία όσο αγωνία για το πώς θα
το δεχτεί ο κόσμος. Αλλά σκεφτόμουν πως όλη μου τη ζωή ουσιαστικά διηγούμαι ιστορίες
με τα άρθρα μου, τα βιβλία μου ή τις εκπομπές μου. Και, κατά μία έννοια, πάντα έπαιζα θέατρο.
Πάντα έκρυβα την ευαισθησία μου. Δείχνοντας πιο δυνατή από ό,τι είμαι. Πιο άνετη από
ό,τι είμαι. Με περισσότερη αυτοπεποίθηση από όση πραγματικά έχω.
Οπότε δεν απείχε και πολύ η σκηνή από τη ζωή μου». Από την ανταπόκριση του κοινού
και από τις κριτικές φαίνεται να κέρδισε το στοίχημα.
Η παράσταση άρεσε και οι κριτικές είναι ενθαρρυντικές. «Μάλιστα, όλοι μου λένε ότι παίζω καταπληκτικά σε διαφορετικές σκηνές και λατρεύω το κοινό και την άμεση
ανταπόκριση. Ίσως να βοήθησε το γεγονός ότι είμαι πολλά χρόνια στην τηλεόραση.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι τη λάτρεψα τη θεατρική σκηνή από το πρώτο δευτερόλεπτο».
Δεν παραλείπει να επισημάνει πως σε όλη αυτή τη διαδρομή, μέχρι να ανέβει
τα σκαλιά του θεάτρου, σημαντικό ρόλο έπαιξε η κόρη της, η οκτάχρονη Μελίνα.
«Ήταν σε όλη την προετοιμασία πλάι μου. Βοηθώντας με να μάθω τα λόγια του
ρόλου μου που εγώ έγραψα, τους χορούς και τα τραγούδια της παράστασης. Μου έλεγε “μην
ανησυχείς για τίποτα. Θέλω να κάνεις σουξέ στην πρεμιέρα. Αλλά μετά θέλω να είσαι η μαμά μου”».
Κρίση γένους ελληνικού
Το «έμβρυο» του θεατρικού της ήταν το βιβλίο της που κυκλοφόρησε πρόσφατα,
το Χάος – Ένα Ελληνικό Λεξικό της Κρίσης. Όπως και το ντοκιμαντέρ που
προηγήθηκε, What’s Wrong With the Greeks.
Και τα δυο τους έκαναν τρομερή εντύπωση και έλαβαν καταπληκτικές
κριτικές. Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου βασίζεται σε μια ελληνική λέξη που έχουν
δανειστεί οι άλλες γλώσσες. Η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο.
«Στον πυρήνα του έργου μου ισχυρίζομαι πως η χώρα μας, παρόλο που είναι μικρή σε
πληθυσμό, με αναλογικά αντίστοιχη περιορισμένη οικονομία, μόλις το 2% της ευρωπαϊκής, έχει
πολλά να μάθει στους άλλους λαούς. Όπως συνέβη και στην αρχαιότητα.
Είναι ένα κεντρικό σταυροδρόμι. Ουσιαστικά λειτουργεί σαν ένας καθρέφτης της εποχής μας. Επηρεάζει, μαθαίνει, κάνει άλματα, συμπαραστέκεται, ξεπερνάει καταστάσεις,
προβάλλει τη φιλοξενία, το φιλότιμο, τη φιλανθρωπία. Παράλληλα, όλες οι κρίσεις
περνούν από την πόρτα μας: η οικονομική, η μεταναστευτική, η πολιτική».
Και λαμβάνουν βέβαια ιδιαίτερες διαστάσεις στον απόηχο της εκλογής του Donald
Trump. «Μοιάζει με ταινία τρόμου η εποχή μας. Σαν να άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας με
την κρίση. Ανησυχώ πως ο αυταρχισμός του θα χειροτερέψει την κατάσταση παγκοσμίως.
Φοβάμαι πως θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, πως θα βγουν στο προσκήνιο ρατσιστές και σεξιστές, που τους έχει ανάψει το πράσινο φως και τους έδωσε αέρα, πως απειλείται η ελευθερία λόγου με τον πόλεμο που έχει κηρύξει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα ενθαρρύνονται αντίστοιχοι πολιτικοί στη Γαλλία, την Αυστρία, την
Πολωνία και αλλού. Ο κόσμος μοιάζει να έχει ξεχάσει πως από μια αντίστοιχη
μεγάλη κρίση ξεπήδησε ο Χίτλερ.
Πολλοί ήταν εκείνοι που απορούσαν τότε και δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς
οδηγηθήκαμε στη βαρβαρότητα. Έλεγαν “δεν ξέραμε”, “δεν το πιστεύαμε”, “τα έλεγε τόσο
καλά”. Τώρα, όμως, δεν υπάρχει δικαιολογία για όσους ξέρουν και σιωπούν».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτό το Σάββατο, μαζί με το Πρώτο Θέμα.
peoplegreece.com