Ο Παναγιώτης Βασιλάκος κυνήγησε μια διεθνή καριέρα στο ποδόσφαιρο, αλλά διάφορες συγκυρίες τον οδήγησαν να επιστρέψει στην Ελλάδα. Κάπως έτσι βρέθηκε στο Nomads μέσα από το οποίο έγινε γνωστός- αλλά έδωσε λάθος εντύπωση όπως εξηγεί.
Μιλώντας στο People εξηγεί γιατί δεν θέλει να συνεχίσει το μόντελινγκ παρά την ωραία του εμφάνιση και αποκαλύπτει το ρόλο του πατέρα του στην απόφασή του να εμπλακεί στην πολιτική, καθώς είναι υπεύθυνος στη νεολαίο του κόμματος του Απόστολου Γκλέτσου.
Σκέφτηκες ποτέ να γίνεις μοντέλο;
Έχω κάνει μόντελινγκ αλλά δεν μου βγαίνει. Είναι ένας χώρος που δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, δεν είναι όνειρό μου να γίνω τοπ μόντελ. Έκανα για μια περίοδο το κομμάτι μου, αλλά αν κάτι δεν το αγαπάς, δεν το κυνηγάς. Θέλω να κάνω κάτι που να με μαγεύει – και θα έκανα θυσίες για αυτό. Αλλά δεν θέλω να πιεστώ άλλο, γιατί το ποδόσφαιρo το αγαπούσα πολύ. Το πίεσα για να το πετύχω και δεν μου βγήκε. Είπα λοιπόν ότι έπρεπε να χαλαρώσω και να μην πιέζω καταστάσεις.
Γιατί πήγες στο Nomads;
Ήθελα να δω τα όριά μου σαν άντρας. Μου αρέσει να ξεβολεύομαι, γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις στη ζωή. Όταν βολεύομαι, ξεβολεύομαι κατευθείαν. Ήταν ωραία στο Nomads, γούσταρα τη φάση – ακόμα κι αν θα έμενα τρεις μήνες στην παραλία, δεν θα με πείραζε. Εκεί είσαι εσύ και ο Θεός. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Ακόμα και ότι έκανα δουλειές στο ψαροχώρι. Δεν έχω πρόβλημα με αυτά. Για να καταλάβεις, εγώ με τον παππού μου στη Μάνη έχω χτίσει μισό σπίτι. Επίσης, μου άρεσαν πολύ τα αγωνίσματα. Επειδή μου είχε λείψει το ποδόσφαιρο, το Nomads, η ιδέα της ομάδας, ήταν κάτι που με εξίταρε.
Τι εικόνα πιστεύεις ότι έχει ο κόσμος από εσένα μετά το παιχνίδι;
Νομίζω ότι δεν έχει τη συνολική μου εικόνα. Βγήκε μια εικόνα, ότι ο Παναγιώτης είναι ένας παθιασμένος παίκτης, που τα παίρνει στο κρανίο όταν χάνει, αλλά δεν είμαι μόνο αυτό. Είχα κι άλλες στιγμές, που ήμουν πιο ευαίσθητος και δεν φάνηκε. Είναι κρίμα. Αυτό που με πείραξε είναι που με είπαν ρατσιστή μετά τον αγώνα με τους Φιλιππινέζους. Ότι και καλά χτύπησα παιδιά από τις Φιλιππίνες. Ούτε χτύπησα κανέναν ούτε παιδιά ήταν. Ήμασταν στην ίδια ηλικία.
Μπορείς να μου πεις ό,τι θέλεις, θα το ανεχτώ, θα το καταπιώ, δεν φοβάμαι, χτυπήστε με, αλλά μη με πεις ρατσιστή. Μένω στην Αγία Βαρβάρα, όπου κάποιοι δεν θα περνούσαν ούτε απ’ έξω επειδή υπάρχουν Τσιγγάνοι. Εγώ κάνω παρέα με Τσιγγάνους από παιδί. Μεγάλωσα μαζί τους, είναι φίλοι μου. Oι γονείς μου είναι κουμπάροι με μια από τις καλύτερες οικογένειες Τσιγγάνων στην Αγία Βαρβάρα. Και οι τρεις τελευταίες μου σχέσεις ήταν με γυναίκες από το εξωτερικό. Η νυν σχέση μου, η Νταϊάνα, είναι από ένα χωριό της Ρουμανίας και έχει περάσει πολύ δύσκολα. Για αυτό μη με λέτε ρατσιστή.
Ναι, αλλά αυτό που είπες για την Καλογρίδη, ότι δηλαδή την ψηφίζεις
λόγω ηλικίας, μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος ρατσισμού…
Δεν την είπα μεγάλη και σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που θα πιαστούν από λέξεις. Η ηλικία έχει να κάνει με την ψυχή. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι η Νατάσα έχει κάνει τη ζωή της κι ήθελα να δώσω ευκαιρία σε άλλους ανθρώπους, που δεν τους ξέρει κανείς. Να μην αποδείξουν κι αυτοί τι είναι;
Για αυτό δεν μπήκαν στο ριάλιτι; Η ίδια δεν μου το σχολίασε ποτέ αυτό,
αλλά είδα ότι είναι στενοχωρημένη και της το εξήγησα.
αλλά είδα ότι είναι στενοχωρημένη και της το εξήγησα.
peoplegreece.com